مصداق بارز وفای ما به حس نوستالژی کارفرما است.
چند دهه خاطره‌سازی بنا تغییر را برای کارفرما بسیار دشوار کرده بود و ما نیز می‌بایست به خاطرات احترام میگذاشتیم. از سوی دیگر محدودیت ابعادی زمین هم عملکرد ما را محدود می‌ساخت ولی منظره فوق‌العاده زمین باعث می‌شد مشکلات را کوچک بشماریم.
به سمت شمال دریا، به جنوب جنگل زیبا و از سمت شرق و غرب نخلستانهای اطراف تکه‌ای از بهشت را پیش چشم ما آورره بود.
بدلیل نقص زمین چیدن فضاها را از انتها(جایی که زمین عرض بسیار کمی داشت) شروع کردیم و به حیاط جلویی رسیدیم.
در طبقه دوم حیاطی با دید ۳۶۰ درجه درنظر گرفتیم تا ساکنین از هر سانتیمتر منظره اطراف لذت ببرند. یقینا انتقال حس آنچه در ویلا وفا وجود دارد بوسیله کلمات ناممکن است.
